பழந்தமிழ் என்பதற்கான மூலத்தைப் பார்

{{Mergefrom|பழமையான தமிழ்மொழி}}
தொல்காப்பியம், பத்துப்பாட்டு, எட்டுத்தொகை ஆகிய நூல்கள் கையாளும் தமிழை இங்குப் ''பழந்தமிழ்'' என்று குறிப்பிடுகிறோம்.{{cn}} பிற்காலத் தமிழிலோ, இக்காலத் தமிழிலோ கையாளப்படுவனவற்றை ஒப்புநோக்கத்துக்காக மட்டுமே பழந்தமிழ்ப் பாங்கினைத் தனியாக எடுத்துக்காட்டிக் குறிப்பிடுகிறோம். சங்கநூல் பாடல்களும், அதற்குப் பெருமக்கள் எழுதியுள்ள உரைகளும் இவற்றிற்குச் சான்று மூலங்கள்.
* இக்கட்டுரை விரியும்.
* [[சங்கநூல் தரும் செய்திகள்]] என்னும் கட்டுரையின் பகுப்பு இது.

== பாகுபாடு ==
* [[சொல்]]லைப், [[பெயர்ச்சொல்]], [[வினைச்சொல்]], [[இடைச்சொல்]], [[உரிச்சொல்]] என நான்காகப் பாகுபடுத்திக் காண்பது [[மொழியியல்]] பாகுபாடு.
* சொல்லை [[இயற்சொல்]], [[திரிசொல்]], [[திசைச்சொல்]], [[வடசொல்]] என நான்காகப் பாகுபடுத்திக் காண்பது வழக்கியல் பாகுபாடு.

== செஞ்சொல் <ref>எஞ்சு பொருட் கிளவி '''செஞ்சொல்'''ஆயின், பிற்படக் கிளவார், முற்படக் கிளத்தல்!. (தொல்காப்பியம் 2-284)</ref><ref>தன்மேல் '''செஞ்சொல்''' வரூஉம் காலை, நிகழும் காலமொடு வாராக் காலமும், இறந்த காலமொடு வாராக் காலமும், மயங்குதல் வரையார் முறைநிலையான (தொல்காப்பியம் 3-437)</ref> ==
செஞ்சொல்லை இலக்கண நூலார் ''செந்தமிழ்'' என்று குறிப்பிடுகின்றனர். வட்டார வழக்கில் திரியாத சொல் என்று இதனைக் கூறலாம். [[தொல்காப்பியம்]] இதனை '''இயற்சொல்''' <ref>இயற்சொல், திரிசொல், திசைச்சொல், வடசொல், என்று அனைத்தே-செய்யுள் ஈட்டச் சொல்லே. (தொல்காப்பியம் 3-397)</ref> என்று குறிப்பிடுகிறது.  வட்டார மக்கள் வளைத்துக்கொண்ட சொல் கொடுந்தமிழ். கொடுக்கும்போது கை வளைவது போலப் பேசும்போது வளைந்த சொல் [[கொடுந்தமிழ்]].<ref>இருக்கிறது என்பதை 'இருக்குது' என்றும், 'கீது' என்றும் சில வட்டாரங்களில் பேசுகின்றனர். இது சொல் வளைந்திருக்கும் கொடுந்தமிழ்</ref> [[பெயர்ச்சொல்]], [[வினைச்சொல்]], [[இடைச்சொல்]], [[உரிச்சொல்]] என்பன இதன் பாகுபாடுகள்.
== பெயர்ச்சொல் ==
குழந்தைகளுக்கும், மக்களுக்கும் இடுகுறியால் பெயர் சூட்டி வழங்குவது போல, பொருள்களுக்கு மரபு வழியில் பெயர் சூட்டப்பட்டு வழங்கும் பெயரைப் ''பெயர்ச்சொல்'' என்கிறோம். இதனைத் தமிழ்மொழி [[உயர்திணை]], [[அஃறிணை]] என இரண்டு திணைகளாகவும், ஆண்பால், பெண்பால், பலர்பால் என உயர்திணைச் சொற்களை மூன்று பால்களாகவும், ஒன்றன்பால், பலவின்பால் என அஃறிணைச் சொற்களை இரண்டு பால்களாகவும் பாகுபடுத்திக்கொண்டுள்ளனர். மோலும் அவற்றைத் [[தன்மை]], [[முன்னிலை]], [[படர்க்கை]] என மூன்று இடப்பெயர்களாகவும், [[ஒருமை]]. [[பன்மை]] என இரண்டு எண்-நிலைகளாகவும் பாகுபடுத்திக்கொண்டு அவற்றிற்கு ஏற்ற [[வினைச்சொல்]] முடிபுகளைக் கொண்டுள்ளனர்.

உயர்திணை
:மக்களாக மதிக்கப்படுவோரை 'உயர்திணை' என்றனர். எடுத்துக்காட்டு:
* இயவர் = இயம் முழக்குபவர், முரசு முழக்குபவர் <ref>பதிற்றுப்பத்து 17</ref>
* கூளியர் = படை செல்ல வழி அமைத்துத் தருபவர் <ref>பதிற்றுப்பத்து 19</ref>
அஃறிணை
* ஐம்பால் = ஐந்து பகுதிகளாக ஒப்பனை செய்யப்பட்ட தலைமுடி ப<ref>திற்றுப்பத்து 18</ref>
* திற்றி = மென்று தின்னும் கறி <ref>பதிற்றுப்பத்து 18</ref>
* நசை = நச்சும் பொருள், விரும்பும் பொருள் <ref>பதிற்றுப்பத்து 18</ref>
* புழுக்கு = பொங்கல் சோறு <ref>பொங்கல் சோறும் கறிக் குழம்பும் (பதிற்றுப்பத்து 18)</ref>

== சொல் ==
சொல்லை ஒலி நோக்கில் மூன்று வகையாகப் பாகுபடுத்திக்கொண்டனர். அவை [[ஓரெழுத்தொருமொழி]], [[ஈரெழுத்தொருமொழி]], இரண்டு மாத்திரை ஒலியைக் கடந்து ஒலிக்கும் 'பொதுமொழி' என்பன.<ref>ஓர் எழுத்து ஒருமொழி, ஈர் எழுத்து ஒருமொழி, இரண்டு இறந்து இசைக்கும் தொடர்மொழி உளப்பட, மூன்றே, மொழி நிலை-தோன்றிய நெறியே. (தொல்காப்பியம் 1-45)</ref> சொற்கள் புணரும்போது நிகழும் மாற்றங்களிலிருந்து இந்த முந்நிலைப் பாகுபாட்டின் இன்றியமையாமையை உணரமுடிகிறது.

பாகுபாட்டின் பயன்
* 'நா' என்பது நாக்கைக் குறிக்கும் ஒரெழுத்தொருமொழி. "நா'''ச்'''செற்று விக்குள் மேல் வாராமுன்" என்பது திருக்குறள். இந்தத் தொடரில் நா என்பது எழுவாய். அஃறிணை. செற்று <ref>அடங்கி</ref> என்பது அதன் வினை. எழுவாய்த் தொடர் ஒற்று மிகாமல் இயல்பாக வருதல் வேண்டும். ஆனால் இங்கு ஒற்று மிக்கு வந்துள்ளதைக் காண்கிறோம். பூ என்பது ஓரெழுத்தொருமொழி. ''பூ பூத்தது'' - இங்கு ஒற்று மிகவில்லை. ''பூப் பூக்கும் காலம்'' - இங்கு ஒற்று மிக்கது. இவ்வாறு ஓரெழுத்தொருமொழி ஒற்று மிக்கும், மிகாமலும் உறழ்ந்து வரும்.
* 'கடு' <ref>நஞ்சு</ref> என்பது ஈரெழுத்தொருமொழி. 'புளி' என்பது மற்றொரு ஈரெழுத்தொருமொழி. இவை 'கடு தின்றான்', 'கடுத் தின்றான்' என ஒற்று மிக்கும் மிகாமலும் புணரும். புளி என்பதும் அவ்வாறே 'புளி தின்றான்', 'புளித் தின்றான்' எனப் புணரும். பொருளில் மாறுபாடு இல்லை.
* 'நிலா', 'கனா' என்பன இரண்டு மாத்திரையின் மிக்கு வந்த பொதுமொழி.<ref>எழுத்தால் ஈரெழுத்து. ஒலியால் மூன்று மாத்திரை</ref> இது 'நிலா தோன்றிற்று' என எழுவாய்த் தொடரில் இயல்பாக மட்டும் வந்தது. 'கனாக் கண்டான்' என அஃறிணை இரண்டாம் வேற்றுமைத் தொகையில் ஒற்று மிக்கு வந்தது.<ref>அஃறிணை இரண்டாம் வேற்றுமைத் தொகையில் ஒற்று மிகாது. 'தமிழ் படி' என வரும்</ref>
{{முதன்மை|ஓரெழுத்தொருமொழி}}
{{முதன்மை|ஈரெழுத்தொருமொழி}}
பொதுமொழி - காண்க [[சொல்]], [[பகாப்பதம்]], [[பகுபதம் (இலக்கணம்)]], [[பகுபத உறுப்புக்கள்]]

== வினைச்சொல் ==
* கொட்கும் - கால் கொட்கும் - (கடல் நீரைக்) காற்று முகந்துகொண்டு செல்லும் <ref>பதிற்றுப்பத்து 18</ref>
* வணர் - வணங்கித் தொங்குதல் - (இருள் வணர் ஒலிவரும் புரி அவிழ் ஐம்பால்) <ref>பதிற்றுப்பத்து 18</ref>

== துணை வினை ==
* '''வா''' - ஒலிவரல் <ref>ஒலி = தழைத்தல்</ref> ஒலிவா - 'வா' துணைவினை <ref>பதிற்றுப்பத்து 18</ref>

= இடைச்சொல் ==
== பின்னொட்டு (வினை) ==
* '''மார்''' - அனையை ஆகன்மாரே - ஆகல் + மார் <ref>பதிற்றுப்பத்து 80</ref>

== பின்னொட்டு (விகுதி) ==
* '''அம்''' - கவிரம்(மலை), குன்றம், மன்றம், முதிரம்(மலை)
* '''அல்''' - தென்றல், மன்றல்
* '''இல்''' - அரிசில் <ref>சோழநாட்டில் ஓடும் ஓர் ஆறு - அந்த ஆற்றுப்படுகை அரிசியின் இல்லமாக விளங்குகிறது.</ref> பரிசில், குரிசில், அந்தில், அன்றில், செந்தில், முன்றில்
* '''இரம்''' - ஆயிரம், பாயிரம், பைதிரம் <ref>பசுமை கொண்ட நிலம் (பதிற்றுப்பத்து 19)</ref> மாதிரம் <ref>வானம் (பதிற்றுப்பத்து17)</ref>

== உரிச்சொல் ==
{{முதன்மை|உரிச்சொல்}}

== சேர்சொல் ==
செஞ்சொல் என்னும் செந்தமிழ்ச் சொல்லோடு சேரும் சொற்களைச் சேர்சொல் என்கிறோம். இது செந்தமிழ்
== திரிசொல் ==
{{முதன்மை|திரிசொல்}}

== திசைச்சொல் ==
{{முதன்மை|திசைச்சொல்}}

== வடசொல் ==
{{முதன்மை|வடசொல்}}

== சொற்றொடர் ==
அவ்வினை = அவ்வும் வினை - வினைத்தொகை, அவ்வுதல் = மண்ணாசை, பொன்னாசை (19)<br />
== பொன்மொழித்  தொடர் <ref>பொருளை விளக்கும் பொன் போன்ற தொடர்</ref> ==
* ஆறிய கற்பின் அடங்கிய சாயல், ஊடினும் இனிய கூறும் இன்னகை <ref>[[பதிற்றுப்பத்து]] 16</ref>
* ஈத்துக்கை தண்டாகு கை கடுந்தும்பு <ref>[[பதிற்றுப்பத்து]] 15</ref>
* கண்ணின் உவந்து நெஞ்சு அவிழ்பு அறியா ஒண்ணார் <ref>[[பதிற்றுப்பத்து]] 20</ref>

== பொருள் விளக்கத் தொடர் ==
பூணா ஐயவி (புனிற்றுமகள் பூணா ஐயவி) = கோட்டைக் கதவுக்குப் போடும் குறுக்குமரத் தாள்பாள் - பூணும் ஐயவி = வெண்சிறு கடுகு எண்ணெய்.<ref>பதிற்றுப்பத்து 16</ref>
== அரிய சொல்லாட்சிகள் ==
சுரிநம் = ஆமை ஓடு <ref>நற்றிணை 280</ref>
== அரிய பெயர்ச்சொல் விளக்கம் ==
== அரிய வினையாக்க விளக்கம் ==
== அல் - இடைச்சொல் ==
* படிமுறை வளர்ச்சி 1 - உடன்பாட்டுப் பொருளில் மட்டும் வருதல்
:ஈ என இரத்தல் இழிந்தன்னறு, அதன் எதிர்
:ஈயேன் என்றல் அதனினும் இழிந்தன்று
:கொள் எனக் கொடுத்தல் உயர்ந்தன்று, அதன் எதிர்
:கொள்ளேன் என்றல் அதனினும் உயர்ந்தன்று.<ref>புறநானூறு 204</ref>
* படிமுறை வளர்ச்சி 2 - உடன்பாடும் எதிர்மறையுமாகத் தனித்தனியே வருதல்
:பயனில்சொல் பாராட்டுவானை மகன் எனல், மக்கட் பதடி எனல்  <ref>திருக்குறள் 196</ref>
* படிமுறை வளர்ச்சி 3 - உடன்பாட்டிலும் எதிர்மறையிலும் சிலேடையாக வருதல்
:ஆர்கலி உலகத்து மக்கட் கெல்லாம், ஓதல் சிறந்தன்று, ஒழுக்கம் உடைமை (= சிறந்தது) <ref>முதுமொழிக் காஞ்சி 1</ref>

== அரிய தொடர் விளக்கம் ==
தொலையாக் கற்ப - கற்பு = கற்றல் <ref>பதிற்றுப்பத்து 80</ref>

== அடிக்குறிப்பு ==
{{Reflist}}

[[பகுப்பு:தமிழ்]]